Trek To Yomi, benim bu yıl içerisinde çıkmasını en çok beklediğim bağımsız oyunlardan bir tanesiydi. Gösterdikleri ilk fragman sonrası, oyunun görsellerine aşk dolu gözlerle bakıyordum. Harika bir atmosfer, 2.5 boyutlu bir dünya, Akira Kurosawa’nın filmlerini andıran bir görsellik barındırıyordu. Her şeyi geçtim, samuray olduğumuz bir kılıçlı aksiyon oyununda ne yanlış gidebilirdi ki? Önemli etkenler yanlış gidebilirmiş.
Hikaye
Ana karakterimiz Hiroki, bir gün ustasıyla birlikte samuray eğitimi gerçekleştiriyor. Oyunun mekaniklerini öğrendiğimiz bu eğitim sırasında, yaşadığımız köye bir saldırı gerçekleşir. Dojo’dan ayrılmamamızı söyleyen ustamız, köye saldıran haydutların peşine düşer. Bu sırada sevgilimiz Aiko bize “Bence sen de yardım etmelisin. Sonuçta eğitim alıyorsun.” der. (Aiko bunu 10-12 yaşındaki bir çocuğa söylüyor.). Bunun üzerine Hiroki, köy yolunda haydutları kese kese (evet hala 10-12 yaşlarında) ustasına yardıma gidiyor. Nihayet ustasına ulaştığı zaman ise köye baskın düzenleyen savaş lordu, Hiroki ile düelloya girişir. Bu düello da kaybeden Hiroki’yi, ustası canını pahasına korur. Yerde kanlar içinde yatan ustasına savaş lordunu öldürdüğü için teşekkür eder ve Aiko ile köyü YOMI’ye gidene kadar koruyacağına yemin eder.
Bu şekilde özetleyebileceğim Trek to Yomi’nin hikayesi, oyun ilerledikçe farklı noktalara gidiyor. Spoiler vermek istemediğim için hikayenin daha da ötesinden bahsetmeyeceğim. Ama şunu söyleyebilirim bazılarınızın hoşuna gidebilecekken, bazılarınızın hoşuna gitmeyecek. Şahsen ben ilerledikçe saçmaladıklarını düşünüyorum.
YOMI, Japonca da “ölülerin memleketi” anlamına gelen bir kelime.
Görsellik
Trek to Yomi’nin en güçlü yanından bahsederek devam edelim. Başlangıçta da dediğim gibi, Akira Kurosawa’nın filmlerinden çıkma bir görsellik ile karşı karşıyayız. Sürekli siyah beyaz bir filtre ile oynadığımız oyun kesinlikle oyuncuları büyülemeyi başarıyor. Yapımcıların vermek istediği “eski bir samuray filmi oynama hissi” iliklerinize kadar işliyor. Bu görselliğin yanında da gayet tatmin edici bir grafik eklemeyi de başarmışlar. Trek to Yomi’nin hiçbir noktasında grafik anlamında şikayet etmedim. Fakat bahsettiğim siyah beyaz filtre belli bir noktadan sonra gözlerimi yormaya başladı. Tam puan alabilecek bir atmosferin gözümü yorması da tabii ki canımı sıkan bir husus oldu.
Oynanış
Neden? Sadece neden? Ortalama bir hikayeye sahip olursanız bu çoğu kişiyi rahatsız etmez. Harika bir görselliğiniz ve atmosferiniz var. Ama neden oynanış bu kadar “sıkıcı”? Trek to Yomi klasik bir aksiyon oyunu gibi hafif vuruş, sert vuruş, karşı saldırı ve blok barındırıyor. Ama bunları çok kötü bir şekilde aktarıyor. Saldırılar arasında geçiş yapıp, göze güzel gelen bir kombo çıkarmak neredeyse imkansız.
Bazı düşmanların saldırılarınıza tepki vermemesiyse vuruş hissiyatını baltalıyor. Düşman demişken, oyunda görünüş olarak düşman çeşitliliği olsa bile her birinin hissiyatı aynı. Bazılarına bir karşı saldırı yetiyorken, bazılarına iki tane karşı saldırı yaparak öldürüyorsunuz. Hadi bu çeşitli gelmedi mi? O zaman size bir de üç tane karşı saldırı ile ölen düşman verelim kafasında bir çeşitlilik barındırıyor.
Bir de uzaktan saldırı yapabileceğiniz üç çeşit silah var. Bunlar bıçak, ok ve top. Bıçakların fırlatma hızı yüksek fakat vurduğu hasar düşük. Okların fırlatma hızı ve vurduğu hasar ortalama. Son olarak topun ise fırlatma hızı düşük fakat vurduğu hasar yüksek. Kağıt üzerinde oynanışa çeşitlilik katıyorlar ama oyun içinde maksimum beş kere kullanmışımdır. Her birini beş değil bu arada, toplamda beş.
Teknik Detaylar
Çok kısa bir şekilde teknik detaylardan da bahsetmek istiyorum. Oyunu yüksek seviye denebilecek bir bilgisayardan oynadım. Buna rağmen, grafikleri ister düşük olsun, ister yüksek olsun belli başlı yerlerde stutter sıkıntısı yaşadım. Bunun haricinde düşman yapay zekası da yerlerde sürünüyor. Oyunda yapay zekanın yapması gereken tek şey, size saldırması. Fakat bir çok yerde, ben karşı atak yaptıktan sonra sadece mal mal beni izlediler. Aşağıda ki fotoğrafta arkamda ve önümde olan iki düşman da bana 1-2 dakika saldırmadı. Ben de ne kadar beklerim acaba diye merak edip telefonu kurcalamaya başladım. 20 dakika sonra bile saldırmadıklarını görünce ikisini de öldürüp yoluma devam ettim.
Büyük Hayaller, Büyük Hayal Kırıklıkları Doğurur
Trek to Yomi için benim büyük hayallerim vardı. Her ne kadar görsel tarafta bu hayallerimi gerçekleştirmiş olsa da, oyun olmayı unuttuğu için kendisi büyük bir hayal kırıklığı oldu. İncelemeyi yazarken beklentilerimi bir kenara koyup, objektif olarak yazdım. Objektif halimle bile beni bu kadar üzen Trek to Yomi, içimde nasıl bir yara açtı siz düşünün.
Bizleri Twitter, Youtube ve Tiktok hesaplarımızdan takip etmeyi unutmayınız. Ayrıca Doctor Strange 2 öncesi Marvel hakkında teorileri merak ediyorsanız da bu yazıyı okumayı unutmayınız.
