Japonya merkezli Capcom şirketi tarafından geliştirilen Resident Evil serisinin yeni oyunu Resident Evil Village, nihayet 18 Nisan 2021 tarihinde çıkışını yapmıştı. Çıkışından önce bile pek çok tartışmanın odak noktası haline gelen oyun, Lady Dimitrescu’i ile de oldukça gündem olmuştu. Oyun bu kadar konuşulunca biz oyuncuların beklentileri de haliyle bir hayli yüksekti tabi. Bakalım oyun bu kadar beklentiye değmiş mi?
Henüz başlamadan şunu belirtmem gerekir ki Resident Evil Village, Resident Evil 7: Biohazard’ın devamı niteliğinde bir oyun. Yani eğer ki Biohazard’ı oynamadıysanız ya da izlemediyseniz Village’dan pek de keyif alamayabilirsiniz. Ayrıca yazımızı iki kısma ayıracağız ve bu kısım spoilersız kısım olsa da Resident Evil 7: Biohazard’dan muhakkak ki spoilerlar içerecektir.
Hikaye
Resident Evil 7: Biohazard’ın 3 yıl sonrasında geçen Resident Evil Village, bizleri Ethan ve Mia çiftinin evine konuk ediyor. Görüyoruz ki Ethan ve Mia ile hala birlikte ve Rose adında ufak bir bebekleri var. Fakat bu mutlu aile tablosu çok da uzun süremiyor. Önceki oyunlardan tanıdığımız Chris Redfield, peşinde birkaç askeriyle birlikte evimizi taramaya başlıyor. Mia’ya defalarca kez ateş ediyor, bizi alıkoyuyor ve gözümüzü bir kaza ile açıyoruz.
Terk edilmiş bir bölgede kazadan sağ çıkıyoruz fakat ne Rose’dan ne de Chris’ten iz yok. Hikayemiz de tam bu noktada başlıyor. Yakındaki terk edilmiş köye yolumuz düştüğünde işlerin pek de normal bir akışta ilerlemediğini fark ediyoruz. Rose’un izini sürmeye çalışıyoruz ve tabii ki de Chris’in de derdini anlamaya çalışıyoruz.
Eğer daha önceden Resident Evil 4 oynadıysanız çok yabancılık çekmeyeceğiniz temaya sahip bir Resident Evil oyunu olmuş. Aynı 4. oyundaki gibi bir köy atmosferinde fazlasıyla vakit harcadığımız oyun bu ortamla sınırlı kalmayıp bizi pek çok belirsizliğin içerisine de sürüklüyor. Yeri geliyor fazlasıyla geriyor, yeri geliyor içimizde keşif hissini uyandırıyor. Farklı farklı birçok dinamiğin başarılı bir kombinasyonu demek Resident Evil Village için asla yanlış olmayacaktır.
Oyunda uzun vakitler geçirdiğimiz köy gerçekten de Resident Evil 4 havasını fazlasıyla yaşatıyor. Ayrıca diğer oyunlarda mücadele verdiğimiz malikane (Resident Evil 7: Biohazard) ve karakol (Resident Evil 2) maceralarımızdaki yüksek gerilim ve aksiyon hissini bu sefer Dimitrescu Kalesi ile sunulmuş. Dimitrescu Kalesi gizemlerle ve çeşitli bulmacalarla dolu. Düşman çeşitliliği ve kalede geçen zaman boyunca tanıklık ettiğimiz sinematikler de fazlasıyla tatmin edici.
Evet oyun bol miktarda bulmaca sunuyor ama bu bulmacaların önceki oyunlar kadar zorladığını söyleyemem. Hatta bazı zamanlar dersiniz ya “Bu kadar kolay olamaz” ama bu oyunda olmuş. Rastgele defalarca kez bulmacaları çözdüm. Bu noktada oyun beni ilk saatlerde hayal kırıklığına uğratmadı desem yalan olur ama sonraki saatlerde kendisini öyle güzel affettirdi ki pek çok hatasını görmez oldum.
Çeşitli Faktörlerin Mükemmel Kombinasyonu
İleriki saatlerde ne yaşandı diye merak etmiş olabilirsiniz. İncelemenin spoilersız olacağını belirtmiştik bu yüzden spoiler vermeden olabildiğince anlatmaya çalışalım. Bir oyun düşünün ki Resident Evil 4, Resident Evil 7: Biohazard ve Silent Hill P.T. karışımı olsun. Evet! Ünlü oyun yaratıcısı Hideo Kojima’nın deneysel çalışması olan Silent Hill P.T.’nin gerilim dolu ev atmosferini bileniniz muhakkak vardır. Resident Evil Village’da tam da o atmosferi hikayenin bir kısmında fazlasıyla vermişler. Öyle bir gerilim ki kimi zaman yönettiğiniz karakter olan Ethan’ı yerinden dahi kıpırdatamayacaksınız.
Hikayemiz oyun boyunca Ethan Winters ve Chris Redfield çevresinde dönüyor. İkilinin arasındaki olay oyun boyunca merak uyandırıyor ve sonunda da gayet güzel bağlanıyor. Buna karşın 7. oyunda pek çok vahşeti yaşamış olan Ethan Winters’ın bu oyunda en ufak bir gizemle dahi karşılaştığı anlarda verdiği abartılı tepkilere şahit oldukça kötü kötü olmadık diyemeyiz. Hatta oyunun inceleme videolarına denk geldiyseniz bu durumla bayağı dalga geçildiğini görebilirsiniz. Fazlasıyla saçma olmuş. Açıkçası binbir belanın elli tonuna bulaşıp vücudu parçalansa da bir araya gelen Ethan’ın canavar görünce şaşırması gördüğümüz en absürt Resident Evil vakalarından biriydi.
Oyun pek çok farklı karakteri, düşmanı, mekanı ve hikayeyi sentezlemiş. Ayrıca seriye dair pek çok bilinmezliği de mantık çerçevesine oturtmayı başarmışlar. Bu konuda Capcom’un hakkını vermek gerek. Elbette ki bazı karakterlerin hikayesinin daha derinlemesine verilmesini isterdim fakat Resident Evil Village zaten oynanışı itibariyle uzun süren bir oyun olmuş; bir de her karaktere ayrı sekanslar harcansa bu sefer oyun rotası sıkıcılığa doğru seyrini değiştirebilirdi. Tüm bu faktörleri düşününce oyunun aslında ne kadar mantıklı tasarlandığına hayran kalmamak elde değil.
Bir korku oyununun verebileceği en şahane başka bir deneyim ise psikolojik gerilimdi. Resident Evil Village, bu yönüyle de oldukça zenginlik sunuyor. Merak ve keşif hissini zirvede tutarken oyuncuda psikolojik gerilim yaratmak anca usta ellerden çıkarsa başarılı bir deneyim sunabilir. Bunu da layığı ile yerine getirmişler.
Zorluk & Kaynak Çeşitliliği
Oyunun çok zor olmadığını söylemek gerek. Resident Evil 7: Biohazard, Village’a göre daha zordu diyebiliriz. Yüksek gerilim faktörü sebebiyle oyun zorluğunun yüksek olmaması çok da dikkat çekmiyor. Düşmanların çeşitli olduğunu söylemiştik. Durum bu olunca silah çeşitliliği de fazlasıyla mevcut. Kolay ölmemesini beklediğiniz düşmanlar kolay ölürken çok daha zorlamasını beklemediğiniz düşmanlar mermi manyağına dönmelerine rağmen hala ölmemekte direnebiliyorlar. Bu durum da kaynak sıkıntısı yaratıyor. Yeterli sayıda loot yapmazsanız elinizde ufak bir bıçakla kalıverirsiniz.
Diğer Resident Evil oyunlarından farklı olarak Village’da nereye gidersek yakınımıza tezgah kuran bir tüccar var. Oyun haritasının belirli konumlarında bizim hareketimize göre konum değiştiren tüccar Duke sayesinde silahlarımızı yükseltip ekstra mühimmata ve taşıma kapasitesine sahip olabiliyoruz. Mühimmata sahip olmak demek sınırsız sayıda cephaneye sahip olmak demek değil. Her mühimmattan belirli sayıda satış yapılıyor. Ayrıca oyun boyunca elde ettiğimiz hayvan etlerini Duke’ün marifetli ellerine teslim ettiğimizde Duke bize çeşitli yemekler yapıyor ve bu yemekler Ethan’ın fiziksel gelişimine katkıda bulunuyor. Ayrıca öldürdüğümüz düşmanlardan kazandığımız çeşitli kristalleri ve haritada bulduğumuz pek çok nesneyi de Duke’e satabiliyoruz. Hatta haritaya yerleştirilmiş bazı nesneler yapboz gibi birleştirilebiliyor ve bu nesneleri birleştirip sattığımızda ayrı satışlardaki ederlerinin 5 katına kadar fazla para kazanabiliyoruz.
Grafikler ve Atmosfer
Resident Evil bir korku serisiyken Village ile artık başka bir boyut kazandı. Village için tam bir “Atmosfer Oyunu” demek asla yanlış olmayacaktır. Grafikler, efektler, renk paleti ve nicesi… Her bir faktör ayrı ayrı değerlendirince o kadar güzel ki. Bir araya geldiklerinde de başarılı bir sentez oluşturmuşlar. Köyde başlayıp Dimitrescu Kalesi’ne dek uzanan oyunun ilk birkaç saatinde dahi oyun kendine hayran bırakmıştı. Oynadıkça geride bıraktığımız her saat, her sekans bambaşka tatları beraberinde sundu.
Ben oyunu PC ve PlayStation 5 ile deneyimledim. Oyun iki platformda da hiç sorun çıkarmadan aktı. Özellikle PlayStation 5’te oynarken oyun yeni nesle yaraşır bir deneyim sunuyor. En ufak bir ışık süzülmesi dahi gerçek hayattan bir kesinti gibiydi. Resident Evil Village Ray Tracing teknolojisini layığıyla kullanan oyunlardan olmuş. Arada ufak frame düşüşleri yaşasam da genelde 60 fps’te sabit kaldım. Ne bir takılma ne bir şey.
Genel Bakış
Hikayenin fazlasıyla dikkat çekici olduğu bu oyun aslında uzun süredir bu türde bir yapım bekleyen oyuncular için çölde vaha niteliğinde. Kurgu, atmosfer, aksiyon, psikolojik gerilim, keşif hissi… Her biri bu oyunda üst düzeyde. Özellikle oyunun giriş kısmı çok başarılı. Bir anda olaylar silsilesine bırakmıyor oyuncuyu, her odağı parça parça sunuyor ve böylelikle kendinizi o evrene ait hissetmekte pek de zorlanmıyorsunuz.
Oyun temel olarak dört bölümden oluşuyor diyebiliriz; Dimitrescu Kalesi, Beneviento evi, Moreau ve değirmen bölümü son olarak da Heisenberg ve fabrika bölümü. Bunlar arasında beni en çok etkileyeni Beneviento evi bölümü oldu diyebilirim. Silent Hill benzeri korku unsurları içeren bir ev ve evin içerisinde bulunan sayısız porselen bebekler… Öylesine gerilim doluydu ki delicesine Silent Hill tadı aldım ve gerilirken fazlasıyla da eğlendim. Hani bazı oyunlar vardır, oynarken kendi çok şey kattığınızı hissedersiniz. Artı olarak her saniyesinde içten içe bir haz alırsınız ya işte tam da öyle. Resmen demişler ki “Madem Konami ya da Kojima Silent Hill çıkarmıyor biz de kendi evrenimizle harmanlayıp kendi oyunumuzda bir bölümde yapalım”. Çok da güzel yapmışlar. Ben oynarken o bölüm için kendimde isim koydum ve “Silent Evil” dedim bölüme. Eğer oynadıysanız umarım siz de eğlenmişsinizdir, oynayacaksanız da asla kaçırmayın derim.
Uzun zamandır olay örgüsünün bu denli başarılı kurgulandığı bir oyun da oynamadığımı belirtmeliyim. Önceki oyunlara yapılan yerinde göndermeler ve çeşitlilik fazlasıyla tatmin ediciydi.
Son Sözler
Resident Evil serisi hayranı biri olarak bu oyun benim için benzersiz bir deneyim sundu. Yıllar geçse de yeri doldurulamayacak bazı oyunlar olur ya hani aynı öyle. Ben oyunu PlayStation 5 üzerinden deneyimledim ve yeni neslin mükemmelliğini her an buram buram hissettim. Ayrıca oyun konsolda da bilgisayarda da sorunsuz çalışıyor, Capcom güzel iş çıkarmış. Oyun Steam üzerinde 279 TL, ayrıca Biohazard Bundle’ı da 359 TL’lik bir fiyatla mevcut. PlayStation Store fiyatı ise 499 TL. Konsol fiyatları malum. Fakat iyi bilgisayarınız ya da GeForce Now hesabınız varsa 279 TL bu oyun için değecektir. Bir sonraki incelememde görüşmek üzere.
1 Comment